Çoğulculuk

İletişim yayıldıkça belli doğruya olan inancımız azalıyor çünkü herkesin bir aması var. Ne doğru bir din önerebiliyorsun ne doğru bir sistem. Çünkü o ideolojiye maruz kalmış bir muhatap çıkıyor karşına ille ve senin göremediğin noktalara dikkat çekiyor. Böyle böyle net doğruların olamıyor, yerini *herkes haklı, herkesin görüşü bidir* alıyor. Kendi doğrunu oluşturabilmen için bir yerde kendini iletişime kapaman gerekiyor. Yoksa o fikirden bu fikre savrulup duruyorsun. İletişim hızla büyümeye devam ederken bir bakmışsın hiç bir kimsenin net doğrusu yok. Herkes böyle de olabilir öyle de deme noktasında birleşmiş, kesretin hayırlı olduğu görüşünde vahdet sağlanmış.

Herkesin bir doğrusunun olduğu kesret mi yoksa bundan bunalıp hiç bir doğrusu olamayanların vahdeti mi? Ben birincisini o kadar tercih ettim ki ikincisine savruldum. Etrafım benden memnun ama ben kendimden memnun değilim.