İnsan Kelamı

Hanefi fıkıh kitaplarında namaz bahsinde geçer, 'insan kelamına benzer şeylerle dua etmek namazı bozar' diye. İnsandan istemesi mümkün olan yani maddi her şey, 'beni yedir, evlendir, felanca işi nasip et, filanca devrim hemen olsun' gibi tüm dualar. Çünkü onları insanlarla etkileşerek bir şekilde halletmek mümkün, kimileri çok çaba gerektirse de. Belki sadece namaz içinde değil, namaz dışında da insan kelamına benzer şeylerle dua etmemek gerek. İnsandan istemesi mümkün olmayan onca şey varken niye mümkün olanları (veya çalışarak elde edebileceklerimizi) Rabb'den isteyelim ki?

Bu yüzden "Ey Rabbim, bana iyi işler yapabilmek için kuvvet ver, cesaretlendir, şu huyumu düzeltmeme yardımcı ol, kalbimi fesatlardan koru, dünya ve ahiret saadeti ver" gibi dualar daha tercih edilesi geliyor bana. Çünkü yanımdaki hiç bir insan bunları sağlayamıyor, ne kadar çalışsam da kendim de beceremiyorum. O zaman tek çare kalıyor, o da "dualarla yaşamak".